Terreiro de Jesus

Terreiro de Jesus, een bekend plein in het historische centrum van Salvador.

Mestre Lua Rasta en Mestre Já Morreu hebben er rodas gehouden en Mestre Pele da Bomba was er vroeger vaak te vinden, net als Mestre Gajé. Er worden soms optredens gehouden waarbij er stoelen en tafels worden gezet op het middel van het plein. Ook is er altijd wel acarajé te krijgen bij één van de baianas die er met een raampje staan en de ambulante verkoper van berimbaus ontbreekt zelden op dit plein.

Officieel maakt Terreiro de Jesus deel uit van Praça da Sé een groter gebied in het historisch centrum van Salvador.
en heet het Praça 15 de Novembro.
Op 15 november 1889 werd Brazilië namelijk een republiek en dit is een verwijzing ernaar.
Echter noemt vrijwel iedereen het in Salvador zelf: Terreiro de Jesus

“Quando pego minha viola, no Terreiro de Jesus,
me lembro do Mestre Bimba, ajoelhado ao pé da cruz”

Op dit plein bevindt zich ook de kathedraal van Salvador, gebouwd in barokstijl. Het is één van de belangrijkste bouwwerken in die stijl in Brazilië.
De barokperiode loopt van 1580-1756. Wat tevens opvalt is de grote fontein die centraal op het plein staat.

Capoeira geschiedenis en Terreiro de Jesus

Stuk uit het boek "A Bahia de Outrora" van Manuel Querino. Voor het eerst verschenen in 1916.

"O domingo de Ramos fôra sempre o dia escolhido para as escaramuças dos capoeiras. O bairro mais forte fôra o da Sé; o campo de luta era o Terreiro de Jesús.
Esse bairro nunca fôra atacado de supresa, porque os seus dirigentes, sempre prevenidos, fechavam as embocaduras, por meio de combatentes, e um tulheiro de pedras e garrafas quebradas, em forma de trincheiras, guarneciam os principais pontos de ataques, como fôssem: ladeira de S. Francisco, S. Miguel e Portas do Carmo, na embocadura do Terreiro. Levava cada bairro uma bandeira nacional, e ao avistarem-se davam vivas a sua parcialidade.
Terminada a luta, o vencedor conduzia a bandeira do vencido"